اطلاعات : مگر قاطبه مردم مؤمن و زیارت‌جوی، معطل تصدّق دولت برای وام زیارت بودند، که برخی مسندنشینان، هم حاتم‌بخشی می‌کنند، هم منّتی بر سر زائران می‌گذارند.
اصرار بر دولتی‌کردن همه‌چیز و دست‌اندازی‌های دولت‌سالارانه، به آن‌جا می‌انجامد که مردمی‌ترین و خودجوش‌ترین مراسم آیینی مذهبی نیز در چنبره‌ی بوروکراسی دولت بچمَد و یک نیاز کاذب هم بر آن بار شود: وام دولتی برای یک انتخاب زیارتی!
راستی تا کجا باید زندگی مردم را در لفافه‌های صدقه‌پردازی و نیازسازی در چنگال دولت دید؟ و تا کی باید با پرداخت‌های نه‌چندان ضروری از کیسه‌ی کشور، کسانی را که هیچگاه در امر زیارت و عبادت، خود را معطل بخشش و دهش دولت نمی‌دیدند، هشیار کرد!؟ این پوپولیسم دولتی- که میراث دوران به اصطلاح مهرورزی و پول‌پاشی است- کی تمامی می‌یابد؟
درگیر شدن دولتمردان در روزمرّگی‌های خُرد و غفلت از پرداختن به زیرساخت‌های کلان، یا نشانی از ذوق‌زدگی پوپولیسم است، یا نشانه‌ای بر عدم تشخیص اولویت‌ها؛ بهتر بگویم، هردو !
آن‌کس که مقیّد زیارت اربعین، آن هم با کیفیت پویشی سال‌های اخیر است، مطمئن باشید، که حساب همه جایش را کرده. یا از پس‌اندازش برداشته، یا از خورد و خوراک غیر ضروری‌اش زده؛ یا از رفیقی قرض کرده؛ هرچه کرده، خود بهتر می‌داند که چه کرده.
آقای دولت! چه می‌شود اگر این‌مقدار، خود را متولّی و متصدّی همه‌ی امور مردم نکنید؟ به موتان قسم، مردم، این امور دلی و عبادی و آیینی را که خود انتخاب کرده‌اند، خود مدیریت خواهند کرد؛ باور ندارید؟ به گذشته‌های آیینی ما مردم نگاه کنید؛ آن زمان که دولت‌سالاری، این‌سان خود را موظف به ریز و درشت مناسک و مراسم مذهبی مردمی نمی‌دید.
کمی هم بگذارید- لااقل در امور دلخواسته‌ی زیارت و مناسک و عواطف مذهبی- خودمان باشیم. پنج‌میلیون تومان وام زیارت اربعین امسال- تازه اگر دست دهد!- لابد سال آینده به کوپن‌سازی و سَنَدپردازی و اثبات حسن شهرت محلی و ارائه برگه‌ی برائت ازسوء سابقه و این قبیل امور خواهد انجامید!
آقایان! مکنید با ما این طور !
